Web Analytics Made Easy - Statcounter

دوران نوجوانی همان‌طور که بارها و بارها گفته‌اند و حتی شاید این عبارت به یک کلیشه تبدیل شده‌باشد، دورانی حساس از حیث روانی و جسمانی و موثر در آینده هر انسانی تلقی می‌شود؛ دورانی که در شرایط کنونی با بمباران اطلاعاتی دنیای مجازی و گره‌خوردن آن با زندگی افراد به جرات حساسیت بیشتری نسبت به قبل پیدا کرده‌است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!



در شرایطی که قریب به اتفاق فرزندان نوجوان یک خانواده چند قدم از والدین خود در سواد فضای مجازی پیشتر می‌روند و در عین حال سایه آموخته‌های خارج از محدود سن‌ و سال‌شان بر آنها سنگینی می‌کند.

البته این یک روی سکه حساسیت دوران نوجوانی در شرایط فعلی است و اولویت تاثیرپذیری نوجوان از گروه همسالان و الگوهای فضای مجازی نسبت به خانواده، روی دیگری است که موضوعی چالش برانگیز ایجاد می‌کند و ریشه آن را می‌توان به عواملی متعددی از تک فرزندی قریب به اتفاق خانواده‌ها، فاصله سنی نسبتا زیاد میان والدین و فرزند، مشغله بالای والدین و به حاشیه رانده شدن فرهنگ گفت‌وگو در خانواده نسبت داد.

این ارتباط کمرنگ

فرشته روح افزا، پژوهشگر حوزه زنان و خانواده در گفت‌وگو با خبرنگار جام‌جم ریشه این ارتباط کمرنگ میان خانواده و نوجوان را مربوط به بازی‌های دوره کودکی و شکل‌گیری برخی عادات در این دوران می‌داند و می‌گوید:« همین که فرد از دوران کودکی اتاقی کاملا مستقل و مجزا دارد تا تنها باشد، روش تربیتی غلط است و انزواطلبی و تکروی او را در دوران نوجوانی و بزرگسالی به وجود می‌آورد و همین موضوع عاملی برای ورود به دنیای مجازی و چت کردن با افراد در چنین فضاهایی به جای خانواده است.»

وی می‌افزاید:« باید با فرزندان در دوران کودکی بازی کرد و دوران نوجوانی برهه گفت‌وگو با آنان است، همچنین ایجاد رقابت‌های سنگین میان فرزندان با گروه همسالان در روند درس خواندن و مهارت‌آموزی از همان نخستین سال‌های تحصیلی، کودک یا نوجوان را ضمن آن‌که از خلاقیت دور می‌کند، موجب فاصله گرفتن او با خانواده می‌شود.»

دروس کنکور محور جایگاه خانواده برای نوجوانان را هم نشانه گرفت

جدای از این موارد نباید از پیچیده‌تر شدن ماجرا همزمان با شروع و شیوع بیماری کرونا در کشور و تغییر چارچوب روند تعلیم و تربیت بی‌تفاوت گذشت، دورانی که روند آموزشی و پرورشی در مدرسه و کلاس‌های جانبی به یک مونیتور چند اینچی خلاصه شد، استفاده از ابزارهایی چون تبلت و گوشی تلفن همراه رسمیت پیدا کرد و به سبب شکاف اطلاعاتی فضای مجازی میان والدین و نوجوانان، تعامل با گروه همسالان و الگوبرداری از فضای مجازی شدت بیشتری یافت.

روح‌ا... رضاعلی، کارشناس حوزه تعلیم و تربیت در این باره به خبرنگار جام‌جم می‌گوید: «در برنامه درسی از دوره ابتدایی بهره‌‌گیری از فضای مجازی و تربیت شهروند الکترونیک مورد توجه قرار گرفت و به این ترتیب کتاب‌های کار و فناوری در دوره ابتدایی، تفکر و سبک زندگی‌ در دوره متوسطه اول و کتاب تفکر و سواد رسانه‌ای در دوره دوم جزو برنامه‌های درسی جای گرفتند اما متاسفانه رویکرد آموزش این دروس فدای دروس کنکورمحور شدند. البته عواملی مانند کمبود معلم برای تدریس این دروس، نبود تجهیزات کافی آموزشی و برنامه درسی در به حاشیه راندن این دروس مزید بر علت شد.»

وی ادامه می‌دهد: «عملا از سال ٩٨ که با پاندمی مواجه شدیم؛ کودکان و نوجوانان بدون هیچ شناختی وارد فضای مجازی شدند و از مهم‌ترین آسیب‌های آن می‌توان به شکاف بین خانواده‌ها با فرزندان حتی در مواردی بلوغ زودرس آنان اشاره کرد؛ چراکه نوجوان با جهش اطلاعاتی مواجهه داشته که بالاتر از گروه سنی او بود.»

به عقیده این کارشناس حوزه تعلیم و تربیت اگر زمانی فاصله نسلی میان پدر و مادر با نوجوان خود معقول بود، در شرایط کنونی فاصله بیش از حد شده‌است و والدین و فرزندان دنیای همدیگر را درک نمی‌کنند؛ هرچند آموزش و پرورش و صدا وسیما در تلاش هستند تا بخشی از این معضل برطرف شود.

به گفته وی، بسیاری از اهداف تربیتی دستخوش آسیب شدند، مدرسه تاثیرگذاری خود را از دست داده‌است و با جایگزینی تبدیل مدارس به تعطیلی مدرسه از سال ٩٨، ارتباطات مربیان و نوجوانان و با یکدیگر را مغفول گذاشتیم؛ زیرا تربیت و آموزش موضوعی است که در قالب تعاملات شکل می‌گیرد.

نگاه والدین به نسل جدید نیازمند تغییر است

الگوبرداری ناصحیح، نقش حاشیه‌ای خانواده‌ها برای گروه سنی کودک و نوجوان و تغییر مفاهیمی چون خانواده و تقریبا از دست دادن منزلت این مفهوم، چالشی است که در کنار تبیین آن راهکاری برای عبور از این اوضاع ضرورتی دوچندان دارد؛ در همین زمینه هم رضاعلی بیان می‌کند: «در این شرایط یکی از مهم‌ترین کارها ترمیم ارتباطات با فرزندان است، حتی اگر مدرسه تعطیل شد اما خانواده نباید تعطیل شود؛ کانون خانواده صرفا ارتباط خونی نیست مفهوم خانواده در ارتباطاتی است که میان این جمع مبتنی بر صداقت و نقدپذیری شکل می‌گیرد.»
وی اضافه می‌کند:« امروزه فرزندان با دوران کودکی و نوجوانی پدر و مادرشان بسیار متفاوت هستند و اولیا باید نگاهشان به این نسل را تغییر دهند و به جای پدرسالاری یا تقدیس بزرگی در خاندان، حرمت فرزندان با رعایت مفاهیم، ارزش‌ها و چارچوب عرفی جامعه حفظ شود و به این ترتیب تعامل در خانواده شکل گیرد و همه در خانواده شنیده شوند.»

این کارشناس حوزه تعلیم و تربیت تاکید می‌کند:« البته ملاک از ترمیم و بازسازی روابط خانواده نه در مسائل اقتصادی بلکه در حیطه ارتباطات است، به ویژه آن‌که نسل جدید دهه ٨٠ و ٩٠ نگاهی متفاوت به مفاهیمی مثل پدر و مادر و خانواده دارند.»

وی درباره راهکارهای مربوط به مدرسه برای جلوگیری از به حاشیه راندن خانواده هم می‌گوید: «یکی از نهادهایی که در کشور ما فهم مشترکی در مورد آن وجود ندارد و به اسناد تحولی هم نگاه نمی‌شود، مدرسه است. سند تحول بنیادین، مدرسه را کانون تحولی محله برمی‌شمارد یعنی مدرسه چنان زنجیره‌ای دارد که نه تنها دانش‌آموزان بلکه سایر افراد یک محله را هم تحت تعلیم و پرورش قرار می‌دهد اما تا هویت این مکان برای عوامل ذی‌ربط همچون وزیر، مدیران مناطق، مدیر مدارس و معلم شفاف نباشد نگاه عملیاتی آنها از مطالبه‌گری به حامی تغییر نخواهدکرد.

وی معتقد است شاهد آن هستیم که اقوام مختلف و حتی جنسیت آقایان و بانوان نگاه و تعریفی مشترک از مدرسه ندارند و از سوی دیگر ما جامعه‌ای در حال تحول داریم و در این رهگذر افراد نگاه واحد و یکسانی به مقوله تعلیم و تربیت نخواهندداشت؛ بنابراین سیاست‌گذاری‌های اجتماعی باید مسیر را به سمت تعیین و استقلال هویت مدرسه سوق دهد.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: سواد فضای مجازی نوجوانی دوران نوجوانی تعلیم و تربیت فضای مجازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۹۳۷۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با دانش آموزانم رفاقت دارم/نقش معلم در ترویج باورهای دینی

خبرگزاری مهر، گروه استان ها: سخن معلم، حرف علم و یادگیری و آموزش است. معلم می خواهد با ذره های معرفت و دانایی وجود کودک و یا نوجوان را رشد دهد تا او به مدد آموخته های خود دوران جوانی اش را بسازد و در باقی سال های عمر فرد مفیدی برای خانواده و جامعه اش شود.

این بار درباره معلمانی سخن می گوییم که حرفشان فقط ریاضی، فیزیک، ادبیات و شیمی و هندسه نیست. از معلمانی می گوییم که با کمک تجربه و دانایی می خواهند بر بار معرفت دینی و فرهنگی دانش آموز بیفزایند و آن را پرورش دهند.

به سراغ یکی از معلمان نمونه پرورشی خراسان جنوبی و شهر بیرجند رفتیم و از ایشان درباره نقش معلم در تربیت دینی دانش آموز پرسیدیم

تربیت دینی در گرو سه ضلع معلم، والدین و خود دانش آموز است

محمد ابراهیم ابراهیمی که بیش از ۲۹ سال در کسوت معلمی فعالیت دارد در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: از ۲۹ سال معلمی حدود ۱۲ سال را معلم پرورشی بوده ام.

وی در پاسخ به این سوال که معلم چه نقشی در تربیت دینی کودک دارد، بیان کرد: تربیت دینی کودک را سه ضلع والدین، معلم و خواست خود دانش آموز تشکیل می دهد و اگر می خواهیم باورهای فرهنگی به درستی به دانش آموز منتقل شود والدین باید مشاور و کمک کار مربیان و معلمان مدرسه باشند.

معاون پرورشی نمونه خراسان جنوبی گفت: دعوت هر دانش آموزی به مسائل فرهنگی و دینی از جمله نماز روش خودش را دارد، گاه باید با نوجوان گفت و گو کرد، زمانی باید با محبت و دوستی دست او را گرفت و به نماز خانه مدرسه برد و حتی زمانی برای مدتی به او فرصت تأمل و تفکر بدهیم.

ابراهیمی ادامه داتد: یک معلم اگر می خواهد که دانش آموز به ویژه در سن نوجوانی به حرف او توجه داشته باشد باید در وهله اول به گونه ای رفتار کند که دانش آموزان او را قبول داشته باشند.

ارتباط با هر دانش آموز روش خودش را دارد

وی افزود: اگر دانش آموز معلم خود را به عنوان یک الگو و یا دوست حقیقی قبول نداشته باشد چگونه سخن او درباره موضوعات دینی و فرهنگی را خواهد پذیرفت.

معاون پرورشی دبیرستان علامه طباطبایی با بیان اینکه ارتباط با هر دانش آموز راه خودش را دارد، ادامه داد: خود من تقریباً با همه ۲۰۰-۲۵۰ دانش آموز مدرسه رفیق هستم و سعی می کنیم روش ارتباط و دوستی با هر دانش آموز را پیدا کنم.

ابراهیمی گفت: ارتباط من با دانش آموزان به گونه ای است که اگر روزی به مدرسه نیایم شاید برخی دانش آموزان تماس بگیرند و جویای احوال من شوند.

یک خاطره شیرین از دوران معلمی

وی اظهار کرد: خاطرم هست روزی رییس آموزش و پرورش شهرستان بیرجند به مدرسه ما آمده و در دفتر مدرسه نشسته بود و ایشان از داخل دفتر دیده بودم در سالن عده ای دانش آموزان دور من جمع شده اند و یکی دست در گردن من دارد و یکی دستم را گرفته و خلاصه جو صمیمی بین من دانش آموزان وجود دارد.

معاون پرورشی نمونه خراسان جنوبی بیان کرد: این موضوع برای ایشان جالب بود و از من پرسیدند که چگونه توانسته ای با اینهمه دانش آموز نوجوان پسر ارتباط دوستانه و صمیمانه برقرار کنی.

ابراهیمی درباره اینکه کدام روش از کتاب، فیلم و سریال و گفت و گو می تواند باورهای دینی را به دانش آموز و نوجوان منتقل کند، یادآور شد: به نظر من هیچ روشی بهتر از گفت و گو و تعامل را نوجوان نیست به گونه ای که ما باید سوالات ذهنی نوجوان را پیدا کرده و در این زمینه با او گفت و گو کنیم.

وی ادامه داد: شاید برخی بر این عقیده باشند که تعامل با نوجوانان این دوران سخت است ولی به نظر من اگر روش آن را بلد باشیم می توان با آنان رابطه برقرار کرد و از ارزش های دینی برایشان سخن گفت.

کد خبر 6093706

دیگر خبرها

  • تربیت صحیح و اسلامی فرزندان ایران، دغدغه اصلی معلمان دلسوز
  • امام جمعه اصفهان: گفتمان قرآنی باید در خانواده‌ها ایجاد شود
  • علی مطهری: در خانواده آیت‌الله مطهری با شکاف بین‌نسلی مواجه نیستیم، اما...
  • گفتمان قرآنی باید در خانواده‌ها ایجاد شود
  • کاهش ۹ درصدی نرخ بیکاری در جامعه ایثارگری کشور
  • شوراها پل ارتباطی میان مردم و مسوولان هستند
  • تمدید مهلت ثبت ششمین دوره جام باشگاه‌های کتابخوانی
  • با دانش آموزانم رفاقت دارم/نقش معلم در ترویج باورهای دینی
  • ۱۶ طرح ارتباطی در کهگیلویه و بویراحمد در دست اجرا
  • جامعه امروز ما نیاز به تفکر معلمان شهید دارد